Els, 55 jaar, office manager
Slaapproblemen, buikklachten, lage rugpijn.
Ik had al ongeveer tien jaar last van grote slaapproblemen, waarbij inslapen geen probleem was maar doorslapen wel. Elke nacht werd ik tussen drie en vijf uur wakker met een zeer onbehaaglijk gevoel wat heel vervelend was en moeilijk te omschrijven. Inslapen lukte dan niet meer. Aangezien ik nogal wat meegemaakt heb in mijn leven (een miskraam, en een relatie van dertien jaar met een alcoholist die uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd) vond ik het niet vreemd dat ik slaapproblemen had.
Het begon zo’n twaalf jaar geleden met vreselijk nachtzweten en het onbehaaglijke gevoel. Hiervoor ging ik naar de huisarts die constateerde dat ik in de overgang zat. Dit stelde mij op dat moment gerust. Het nachtzweten ging voorbij, maar het onbehaaglijke gevoel bleef. Ik sliep geen nacht meer door en hield dat niet meer vol. Ik ben toen naar een psycholoog gegaan en een hypnotherapeut maar niets hielp. Ik had nergens zin in en ging wederom naar de huisarts. Deze liet een echo maken van mijn organen in de buikstreek omdat daar het onbehaaglijke gevoel zat. Dit leverde niets op. Ik kreeg slaappillen die ik een half jaar slikte en daarna niet meer hielpen. Vervolgens schreef de huisarts mij antidepressiva voor die mij moest helpen om ontspannen te slapen. Dit werkte enigszins maar niet tot tevredenheid.
Gek werd ik er van. Nooit werd ik uitgerust wakker. Ik was altijd moe.
Via een vriendin kwam ik in aanraking met een project waarbij ik drie sessies bij een mental coach mocht gaan doen en dat daar dan een film over gemaakt zou worden. Ik hoefde hier niet lang over na te denken, omdat ik elke nieuwe kans om van mijn slaapprobleem af te komen, aangreep. Vanaf dat moment ben ik mijn antidepressiva gaan afbouwen en op de dag van de opnames slikte ik geen antidepressiva meer.
Ik begon de sessie bij de mental coach met een ontzettend stevige pijn in mijn onderrug. Door het stellen van vragen wist hij voor elkaar te krijgen dat ik heel diep bij mezelf naar binnen ging. Heel diep in mij zat nog zoveel woede, waarvan ik wist dat het er zat, maar waar ik nog nooit bij was gekomen. Zelf dacht ik dat het woede was op mijn ex omdat hij mij vele jaren lang dingen had laten doen die ik niet wilde. Door de coach besefte ik dat híj mij die dingen niet had laten doen; ik had daar zelf in toegestemd. Ik had mijzelf dingen laten doen die ik niet wilde! Het was woede op mijzelf! Toen kon ik ten diepste voelen dat ik altijd de keuze heb om iets wel of niet te doen. De woede heb ik eruit gegooid en voor het eerst sinds mijn kinderjaren was ik weer blij met mijzelf. De pijn in mijn onderrug was direct weg en ik voelde me heel opgelucht.
Daarna was natuurlijk de vraag: ‘ Hoe ga ik slapen vannacht? ‘
De eerste nacht na de sessie was nog niet geweldig, maar die dag was ook heel zwaar en emotioneel geweest, dus dat vond ik niet zo vreemd. De tweede nacht na de sessie heb ik voor het eerst in twaalf jaar doorgeslapen. Ik wist niet wat mij overkwam. Was het dan zo simpel? Het antwoord hierop is ja. Wel is het denk ik daarbij belangrijk dat je je heel open en kwetsbaar durft op te stellen.
Het slapen daarna tot nu is nog niet optimaal te noemen, maar als ik wakker word, heb ik nooit meer dat onbehaaglijke gevoel. Ik slaap echt honderd keer beter en zit daardoor beter in mijn vel. Ook slik ik geen antidepressiva meer. Ik ben er nu van overtuigd dat er een duidelijke verband zit tussen fysieke klachten en emotionele spanningen. Dit proberen weg te nemen met medicatie is een tijdelijke oplossing. Wat de mental coach heeft gedaan, is de oorzaak aanpakken waardoor het voorgoed is opgelost.
Mijn boodschap aan de gezondheidszorg is:
Gezondheidszorg kijk naar het verband tussen fysieke klachten en emotionele spanningen!
De film die over mijn proces is gemaakt, is openbaar. Ik raad beleidsmakers van SOLK aan deze film te bekijken. Dan kunt u zelf zien wat er gebeurd is met mij .