Karien
64 jaar, tekstschrijver.

Klachten: beenklachten, tintelingen, kniepijn, nekpijn, frequent urineren, hartkloppingen

Vanwege toenemende beenpijn moest ik in mei 2021 alles afzeggen. Ik kon nauwelijks werken en mijn huishouden doen. Zo kwam ik in het medische circuit terecht: orthopeed, fysiotherapie, pijncentrum, maar ik kreeg al snel door dat ik zo geen oplossing ging vinden.

Wat me opviel, was dat de pijn opvlamde als ik me gespannen voelde. De uitputtende moeheid vond ik daarbij vaak nog erger dan de pijn. Na twee ruginjecties (corticosteroïden en GPF) en TENS was ik wanhopig op zoek, omdat ik dacht: ik kan dit niet alleen. Ik bleef zoeken en zo vond ik in oktober 2021 Stichting Emovere.

Wat me opviel, was dat de pijn opvlamde als ik me gespannen voelde.

Al eerder was ik de naam van dr. John Sarno tegengekomen en ook hier las ik over hem. Wie Sarno vindt, komt verder. Er zijn steeds meer mensen, zowel patiënten als behandelaars, die zijn visie uitdragen. Daarmee komt er erkenning voor je pijn én geruststelling.

Ik las Sarno’s boeken, besloot alle medische zaken te stoppen en me te richten op het mind-body werk. Zo ging ik intensief aan de slag met Journal Speak (expressive writing van Nicole Sachs). Ik volgde een GGZ-traject bij ‘Het Rughuis’ waar ik veel aan had, maar ook dingen in miste, die ik zelf onderzocht. En ik bestudeerde allerlei kennisbronnen (via www.mytmsjourney.com). Ook heb ik urenlang naar podcasts met ervaringsverhalen geluisterd (onder meer via Nicole Sachs).

Er zijn veel momenten geweest dat ik dacht: ik snap het. Het pijnsysteem, de onbewuste emoties die er een rol bij spelen. En dan staken de twijfels weer op, altijd gepaard met opvlammingen of andere klachten. Toch kon ik weer meer en probeerde ik mijn werk en vrijwilligerswerk weer op te pakken zoals ik gewend was.

Ik kan mij nog zo goed herinneren dat ik dacht; ‘o nee niet weer!’

In februari 2022 kreeg ik een enorme terugval: weer pijnstillers, op de bank liggen, bijna niets kunnen. Dat was verschrikkelijk, ik kan mij nog zo goed herinneren dat ik dacht: ‘o nee niet weer!’ Maar achteraf ben ik er dankbaar voor, omdat ik daardoor besefte dat ik me echt op mijn herstel moest richten, dat ik nog een laag dieper moest in mijzelf. Ik stopte met mijn vrijwillige bestuursfunctie die me veel stress gaf, paste mijn werkzaamheden aan en besloot letterlijk om te vertragen. Ik nam heel kleine stapjes waarbij ik heel goed voelde wat ik wel en niet wilde doen.

Ik merkte dat ik geleidelijk aan minder met de pijn bezig was, die niet steeds aan het checken was en mezelf proberen te fixen. Langzaam kon ik weer van alles, meer bewegen, de deur uit en die succesjes gaven me steeds meer vertrouwen.

Ik besefte dat ik nog een laagje dieper moest in mijzelf.

Mijn al jaren bestaande ochtendroutine hielp en helpt: ademhalingsoefeningen, qi gong/tai chi, expressive writing/meditatief schrijven, mediteren. En daar voeg ik regelmatig een podcast aan toe (zoals Crushing Doubt, Dan Ratner, over zijn systeem van emoties, twijfel en power).

In september 2022 kwam ik op een punt waarvan ik niet had gedacht er te zullen komen. Dat is ook moeilijk voor te stellen als je elke seconde van de dag pijn hebt. De pijn is nu eigenlijk zo goed als weg, precies zoals ik in de podcasts van zoveel mensen heb gehoord. Soms is er nog een lichte opvlamming en dan weet ik: mijn ‘pijnkameraad’ beschermt me, ik ga naar mijn gevoel en kan hem laten weten: ik ben veilig, het is oké. Dit allemaal dankzij het mind-body werk en het onderhouden daarvan.

De pijn is zo goed als weg. 

Mijn lessen/inzichten:
– luister/lees verhalen van anderen met dezelfde klachten. Deze bieden hoop en emotionele steun.
– het is een proces met verschillende fasen. Neem de tijd, heb geduld, doe het op jouw manier, in jouw ritme. Blijf zoeken en ga aan de slag met remedies die bij jou passen.
– leer je triggers (onder)kennen. Een van mijn triggers: mezelf altijd maar pushen. Mijn oplossing: soms is het beter om het tegenovergestelde te doen: NIETS.
– leer en integreer in jezelf het mind-body werk. Je zult er je hele leven baat bij hebben.

MIJN BOODSCHAP AAN DE GEZONDHEIDSZORG

Luister naar patiënten. Vraag wat er speelt in hun leven. Geef ze erkenning voor hun (pijn)klachten en stel ze gerust door ze meer te leren over mind-body werk. Dat zowel patiënten als behandelaars dit werk steeds beter mogen leren integreren.