Jan
40 jaar, maatschappelijk werker

Klacht: duizeligheid, extreme vermoeidheid, druk op het hoofd, zweten

In mei 2006 reed ik naar Hengelo. Als ik nu op dat moment terugkijk, had ik het geluk dat mijn bedrijfsarts een artikel over onverklaarde lichamelijke klachten (SOLK) had gelezen in een vakblad. De bedrijfsarts wees mij namelijk door naar de arts die in het artikel voortkwam en die gespecialiseerd was in onverklaarde lichamelijke klachten.

In de vier maanden daarvoor had ik al te veel artsen gezien en onderzoeken gehad en ik had er weinig vertrouwen in dat deze arts iets voor mij zou kunnen oplossen. Maar goed, ik pakte alles aan en wilde het wel proberen.

Ik vertrouwde mijn eigen lijf niet meer en raakte in paniek.

Ik liep al ruim zes maanden met allerlei rare lichamelijke klachten rond. Ik was uitgevallen op mijn werk en kwam bijna de deur niet meer uit. Ik had al maanden last van duizelingen en een enorme druk boven op mijn hoofd. Midden in de nacht werd ik badend in het zweet wakker met enorme pijn in mijn rug en ik was ontzettend moe en futloos. Ik had last van wazig zien en kon in een ruimte met veel mensen, gesprekken niet meer volgen. Ik vertrouwde dan mijn eigen lijf niet meer en raakte in paniek. Daardoor kwam ik bijna de deur niet meer uit en bleef hele dagen in bed liggen.

De huisarts wist ook niet meer wat hij met mij aan moest. Hij had mij al naar verschillende specialisten doorverwezen: de KNO arts, de oogarts, de internist en er was een MRI scan gemaakt van mijn hoofd om mij er van te verzekeren dat er geen tumor in mijn hoofd zat. Elke specialist die ik te zien kreeg, deed zijn best om een oplossing te vinden voor het gebied waar hij in gespecialiseerd was. Het vreemde was dat mijn klachten niet altijd hetzelfde waren en leken te veranderen en op verschillende plekken in mijn lichaam aanwezig waren. In een gesprek met de huisarts vroeg ik of ik het niet ergens anders moest zoeken. Ik probeerde er achter te komen of het tussen mijn oren zat en ik mij de klachten inbeeldde. De huisarts ging hier niet op in en ik werd boos en gefrustreerd. Ik wilde meer onderzoeken. Met een nieuwe afspraak voor een second opion bij een KNO arts liep ik de deur uit.

Het was de eerste arts die de verbinding legde tussen lichaam en geest, zo had ik er nog nooit naar gekeken.

Begin mei 2006 liep ik het ziekenhuis in Hengelo binnen voor een gesprek met de SOLK arts waar mijn bedrijfsarts mij dus naar door had verwezen. De arts stelde zich voor en vroeg naar alle lichamelijk klachten die ik in mijn leven gehad had. Mijn klachtengeschiedenis kon ik inmiddels vrij gemakkelijk oplepelen. Vervolgens pakte hij een papiertje en maakte een tekening van de hersenen en legde uit waar de emoties zich in de hersenen bevonden. Hij verklaarde dat stressoren ervoor kunnen zorgen dat een mens lichamelijke klachten kan krijgen, zonder dat hier een duidelijke medische oorzaak voor is. Het was de eerste arts die de verbinding legde tussen lichaam en geest, zo had ik er nog nooit naar gekeken. Ik voelde al nattigheid en mezelf breken maar deed nog mijn best om mezelf groot te houden. De arts zei vervolgens iets in de volgende strekking wat keihard bij mij binnenkwam: ’ Je moet kiezen, je gaat hiermee aan het werk of je gaat verder met onderzoeken in het ziekenhuis. Allebei tegelijk zal niet gaan.’

Ik leerde keuzes te maken op basis van mijn eigen gevoel.

Ik wist toen direct dat ik aan de slag moest met alles wat er in mijn rugzak zat. Ik had nooit geleerd om over mijn gevoelens te praten maar stapje voor stapje ging ik dat nu doen. Ik vertelde aan mijn omgeving dat ik “overspannen” was en sprak met mensen over zaken die me dwars zaten. Ik leerde keuzes te maken op basis van mijn eigen gevoel en trok me veel minder aan van wat anderen daarvan vonden. Mijn klachten verdwenen binnen enkele weken als sneeuw voor de zon en ik voelde me beter dan ooit.

Ik ging naar buiten en had weer contact met mensen. Af en toe kwamen mijn klachten terug maar ik sprak mezelf moed in en leerde dat ik niet in paniek hoefde te raken. Ik leerde om weer te vertrouwen op mijn eigen lichaam. Het heeft mijn leven in positieve zin drastisch veranderd. Ik maak mijn eigen keuzes en vertrouw op mijn eigen gevoel. Ik luister naar de signalen die mijn lijf me geeft.

MIJN BOODSCHAP AAN DE GEZONDHEIDSZORG

In de gezondheidszorg zie ik een sterke scheiding van de medische en psychische wereld. Het is mijn uitdrukkelijke wens dat deze meer met elkaar verbonden worden. De huisarts is de spin in het web en zou bekend moeten zijn met de limbische verklaring en ook geschoold moeten zijn om de klachtengeschiedenis in gesprek met zijn patiënt te onderzoeken en te bespreken. Luister naar het verhaal van je patiënt en blijf niet overbodige onderzoeken inzetten, maar heb de moed om een pittig gesprek met je patiënt te voeren. Leg uit dat lichaam en geest sterk met elkaar verbonden zijn.

Ik sluit af met een zin uit een verslag van een student die ik enkele jaren geleden heb begeleid, omdat het zo kernachtig verwoord hoe ik erin sta: “luisteren naar het fluisteren van je lichaam, zodat het niet hoeft te schreeuwen”.