Nancy
56 jaar, verhalenverteller, docent Nederlands, boswachter
Klacht: lage rugklachten
Ik had meer dan vijf jaar last van lage rugklachten. In de zomer, als ik veel beweging (en vakantie) had niet, maar door het jaar heen wel. De pijn was zo ‘nasty’, dat ik geregeld na het avondeten op de bank moest gaan liggen. Dit was dan de enige mogelijkheid om zonder pijn de avond door te komen. Ik heb een druk leven (maar wel leuk).
Ik kreeg steeds meer last van rugklachten en kon ik er niet meer ‘omheen’ leven.
Op een gegeven moment kreeg ik, ook overdag, steeds meer last van rugklachten en kon ik er niet meer ‘omheen’ leven. Vaak werd ik al met een verstijfde rug wakker en waren er rek en strek oefeningen onder een warme douche nodig, om de dag te kunnen beginnen. In de avond was ik tot steeds minder in staat, wat ik buitengewoon beperkend vond. Ik had en heb nog veel plannen en wil graag gezond oud worden.
Voor mijn rugklachten ben ik naar de huisarts gegaan. Deze constateerde slijtage. Vervolgens ben ik bij een osteopaat geweest, en doorverwezen naar het chique ‘Back & Neck centre’ in Amsterdam Zuid. Op aanraden van laatste ben ik gedurende de dag kleine oefeningen gaan doen. Deze hielpen wel even, maar loste niet fundamenteel iets op. Bovendien vond ik het moeilijk om vol te houden. Ook heb ik nieuwe stoelen gekocht. Die zaten beter, maar dat was het dan wel.
Per toeval stuitte ik op een Zijns coach die fysieke klachten vanuit een holistische visie (lichaam en geest zijn één) benaderde. Aangezien ik niets te verliezen had, wilde ik dit wel proberen. Het was voor mij erg verrassend dat we een gesprek gingen voeren; ik ging immers naar hem toe vanwege mijn rugklachten en dacht dat er iets fysieks zou gebeuren.
Ik zag in dat als ik werkelijk iets wilde veranderen, ik de controle los moest laten.
In het gesprek kwam ik erachter dat ik altijd het gevoel heb, dat ik het moet ‘weten’. Ik ben de oudste van vier kinderen, ben intelligent, heb gestudeerd en vond dat ik het verplicht was aan mijn kinderen en de wereld om mij heen om in elke situatie altijd te weten wat het beste was om te doen.
Dit leverde een geweldig conflict op met mijn werk als verhalenverteller. In mijn verhalen hield ik ervan als ze multi-interpretabel waren en iedereen er zijn eigen gedachten over kon laten gaan, maar voor mijzelf mocht dat niet. Ik moest in elke situatie altijd direct ‘weten’. Ik besefte, dat ik mijzelf geen ruimte gaf om dingen te laten ontstaan. Ik wilde altijd en overal controle over hebben. Ik zag in dat als ik werkelijk iets wilde veranderen, ik de controle los moest laten.
Door dit onder ogen te zien (overigens veel lastiger dan dagelijkse fysiotherapie) loste de pijn als het ware vanzelf op. En het mooie is, ik kreeg er zelfinzicht bij cadeau.
Mijn boodschap aan de gezondheidszorg
Een holistische kijk op dit soort langdurige klachten die niet vanzelf overgaan, is wenselijk. Dit zit nu in de hoek van spiritueel gezweef, terwijl ik erachter ben gekomen (door toeval!!) dat er wel degelijk iets aan te doen is met behulp van aandacht voor mijn beperkende gedachten. Mijn rugklachten zijn hierdoor verdwenen terwijl mijn huisarts daarover zei: ‘slijtage, leert u er maar mee leven.’ Als ik dat gedaan had, lag ik wellicht nu nog steeds elke avond op de bank.
Over mijn verhaal is een korte docu gemaakt: