Nina
30 jaar, zelfstandig ondernemer

Klachten: long covid

De klachten begonnen in maart 2020, toen we in lockdown gingen vanwege de pandemie. Ik voelde me flink ziek van wat een heftige griep leek. Omdat er in die periode nog geen tests buiten het ziekenhuis waren kreeg ik geen zekerheid, maar het zal covid zijn geweest.

Na twee weken ging de acute fase van de ziekte weg, maar de extreme hoofdpijn en vermoeidheid bleven over. Soms lag ik in een donkere kamer omdat ik geen licht meer kon verdragen. Ik probeerde zo goed en zo kwaad als ik kon mijn werk te hervatten, maar mijn klachten werden alleen maar erger.

Nadat ik een jaar lang had geprobeerd mijn werk weer op te bouwen bereikten mijn klachten een piek. Ik stortte in en kon bijna niets meer. Naast vermoeidheid en hoofdpijn kreeg ik last van inspanningsintolerantie. Niet alleen sporten bij de fysio maar ook een kopje koffie drinken met vriendinnen maakte me ziek. Na een activiteit van een uur lag ik minstens drie uur op bed, soms met koorts en altijd met veel hoofdpijn.

Mijn leven werd extreem beperkt. Ik kon geen boodschappen meer doen, niet meer koken en maximaal een uur met iemand praten. Mijn vriend hield het huishouden draaiende. Omdat alles voor klachten zorgde lag ik 18 tot 20 uur plat zonder prikkels.

Ik heb probeerde van alles om van mijn klachten af te komen. Zo kreeg ik fysiotherapie, ergotherapie, haptotherapie, osteopathie en een multidisciplinair revalidatietraject. Helaas hielp niets echt.

Het keerpunt kwam toen ik na twee jaar alles geprobeerd te hebben besloot om het op te geven. Ik accepteerde dat ik niet meer beter zou worden en stopte met focussen op herstel. In plaats daarvan besloot ik me te richten op het leven en mijn kleine wereld te omarmen. Ik liet alle regels die ik de afgelopen jaren had geleerd los en deed waar ik zin in had.

Op dat moment besefte ik ook dat long covid erg veel leek op PCS-klachten, langdurige klachten na een hersenschudding. Ik vond de podcast The New Mi van Milou Pelle, waarin zij vertelt hoe ze herstelde dankzij de TMS-visie. Deze visie gaat ervan uit dat dit soort klachten komen door onderdrukte emoties.

Ook kocht ik het boek Weg van de pijn van Saskia de Bruin (ook over TMS) en begon ik dagelijks de schrijfoefeningen te doen. Er was bijvoorbeeld een oefening om ongeremd te schrijven over iets waar ik mee zat. Meestal bleken er dan onder de oppervlakte allemaal dingen mee te spelen waar ik me in eerste instantie helemaal niet bewust van was. Dat hielp: beetje bij beetje kon ik steeds meer dingen gaan doen.

Nu, een jaar later, gaat het zoveel beter met me. Ik kan bijna alles weer doen waar ik zin in heb. Soms heb ik nog rustmomenten nodig en na een drukke dag kan ik nog steeds hoofdpijn hebben. Maar het verschil met een jaar geleden is enorm. Ik ben bezig met het opzetten van mijn eigen bedrijf om anderen te begeleiden bij hun eigen herstelproces. Ik geloof echt dat dit pad naar herstel er is en ik deel het graag met anderen.

MIJN BOODSCHAP AAN DE GEZONDHEIDSZORG

Het liefst zou ik tegen elke huisarts zeggen: vertel iedereen met (onverklaarde) aanhoudende klachten over deze visie. Bij mij had het geholpen als een arts bijvoorbeeld een succesverhaal had gedeeld over iemand met soortgelijke klachten. Mede daarom heb ik ook mijn verhaal opgenomen in een podcast.